Znaczenie danych źródłowych dla (re)konstrukcji archeologicznego instrumentu muzycznego – Anna Rudawska

Gęśle opolskie to instrument, który budzi wśród muzykologów wielkie emocje. Przede wszystkim dlatego, iż nie przypominają one na pierwszy rzut oka instrumentów, które znane są z terenów Wielkiej Brytanii, Niemiec czy Nowogrodu Wielkiego. Instrumenty opolskie są jednak nadal uważane za najstarsze znane polskie chordofony. Dzięki współpracy muzykologów, archeologów oraz innych specjalistów coraz więcej możemy dowiedzieć się na ich temat. Pojawiające się nowe opracowania i analizy instrumentów muzycznych pozwalają powrócić do wcześniejszych opracowań i umożliwiają rozstrzygnięcie pozostawionych wątpliwości. Bez wątpienia instrument z Opola należy do przykładów wyjątkowego obiektu, który kryje w sobie wiele możliwości interpretacyjnych niewyczerpanych mimo kilkudziesięciu lat, które upłynęły od jego odkrycia. W niniejszym referacie chciałabym przedstawić jak dane źródłowe, przy wsparciu nowych technologii pozwalają nam rozwikłać zagadki konstrukcyjne instrumentów oraz jak mogą nam pomóc w rekonstrukcji takich obiektów. (Badania finansowane w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2014-2019. Projekt realizowany w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego przez zespół pod kierunkiem dr hab. A. Gruszczyńskiej-Ziółkowskiej).