Performatywna destrukcja fortepianów: studium wybranych przypadków – Michał Bruliński

Performatywna destrukcja fortepianów: studium wybranych przypadków – Michał Bruliński

Celem wystąpienia jest przedstawienie hipotezy dotyczącej genezy zjawiska performatywnej destrukcji fortepianów oraz analiza wybranych performansów o charakterze społecznym i artystycznym. Uwagę skupię na działaniach przeprowadzonych w krótkim horyzoncie czasowym, pomijając tzw. „powolną śmierć instrumentów”, która również nosi w sobie pierwiastek performatywny. U progu wystąpienia scharakteryzuję grupę wartości, które wykorzystywali lub którym przeciwstawiali się performatywni destruenci fortepianów (w przeszłości i obecnie). Następnie przedstawię refleksje z procesu poszukiwania wspólnych mianowników między poszczególnymi performansami, aby zwieńczyć referat próbą klasyfikacji zjawiska.

Michał Bruliński, doktorant na Środowiskowych Transdyscyplinarnych Studiach Doktoranckich „Wydziału Artes Liberales” oraz Wydziału Historycznego UW od 2017 r., gdzie pracuje nad dysertacją poświęconą fenomenowi fortepianu w kulturze polskiej od powstania listopadowego do 1905 roku. Ukończył studia historyczne (licencjat Niemoc na głosów kilka czyli o relacji jazzu i realizmu socjalistycznego w Polsce w latach 1947–1949 pod kierunkiem prof. Marcina Kuli oraz dr. hab. Marcina Zaremby, nagrodzony jako najlepsza praca dyplomowa w IHUW 2013) i Kolegium Artes Liberales na Uniwersytecie Warszawskim (magisterium Szafa – żyrafa – radioodbiornik: o fenomenie fortepianu w kulturze polskiej przed powstaniem listopadowym pod kierunkiem prof. Grażyny Szelągowskiej, wyróżnione w XXIII Konkursie im. J. J. Lipskiego). Studiował także fortepian w klasie prof. Ewy Pobłockiej i dr hab. Marii Gabryś oraz kameralistykę w klasie prof. Mai Nosowskiej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina (magisterium Gest pianisty a społeczeństwo spektaklu). Wszystkie prace dyplomowe obronił celująco. Asystował przy prowadzeniu seminariów magisterskich na macierzystych wydziałach UW („Ideowe i materialne aspekty życia codziennego”, „Film i literatura piękna w warsztacie historyka”). W roku akademickim 2018/2019 prowadzić będzie m. in. autorskie zajęcia z socjologii muzyki oraz komunikacji w muzyce na UMFC. Za osiągnięcia naukowe i artystyczne nagradzany był stypendiami MKiDN, Rektora UW, Rektora UMFC oraz Burmistrza Miasta Milanówka. Jego artykuły naukowe i recenzje publikowane były m. in. przez Wydawnictwa UMFC, Instytut Pamięci Narodowej oraz Kwartalnik Filozoficzny Kronos oraz Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ. Obok aktywnej działalności naukowej, pianistycznej i organizacyjnej zajmuje się także krytyką muzyczną – pisał m. in. dla Ruchu MuzycznegoMuzyki21 i Kwartalnika Kulturalnego Opcje. W latach 2014­–2014 był redaktorem naczelnym czasopisma krytyczno-artystycznego Rezonans. Od  2012 r. współpracuje z Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina, gdzie w latach 2013–2015 zrealizował wraz z Markiem Brachą autorski cykl wykładów Fortepian (R)ewolucyjny. Od pięciu edycji koordynuje z ramienia Instytutu Międzynarodowe Kursy Mistrzowskie dla Młodych Pianistów w Radziejowicach. Pod auspicjami Polskiego Radia oraz Fundacji PKO Banku Polskiego samodzielnie opracował i skatalogował w 2016 r. zbiór muzyczny po Janie Weberze (ponad 3000 woluminów). Współpracował także z Orkiestrą Sinfonia Varsovia, prowadząc Letnie koncerty na Grochowskiej, jak również z Fundacją Przypływ Kultury, prowadząc panele dyskusyjne podczas trzeciej edycji Festiwalu Trzy-Czte-Ry. Jako pianista występował w wielu miejscach w Polsce, a także za granicą (Czechy, Ukraina, Niemcy, Dania, Francja). Jest laureatem kilku ogólnopolskich konkursów pianistycznych i kameralnych. W 2016 r. objął klasę fortepianu w ZPSMuz im. Mieczysława Karłowicza w Krakowie. Od roku akademickiego 2017/2018 prowadzi również zajęcia z fortepianu na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina. Interesuje go wszystko, co związane z fortepianem, zagadnienia muzyczne z perspektyw humanistycznych (szczególnie społeczna historia i antropologia muzyki oraz semiotyka muzyczna), historia kultury, socjologia przedmiotów, późny antyk i socrealizm. Poza nauką i muzyką jest pasjonatem kina i chatek na bieszczadzkich odludziach.

Nagranie: Przemysław Ficek


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *