Fortepian w retrospektywnym duecie polskiego oświecenia: utopijna trampolina czy melancholijny artefakt? – Michał Bruliński

Podczas wystąpienia pragnę przedstawić refleksje związane z lekturą dwóch dzieł. Pierwszym z nich jest Podróż do Kalopei Wojciecha Gutkowskiego, jedna z pierwszych polskich utopii socjalistycznych, napisana w konwencji powieści podróżniczej. Autor na kartach swego niezwykłego dzieła, skomponowanego najprawdopodobniej ok. 1814 roku, opisał odległy kraj Kalopów (anagram „Polaków”), gdzie w każdej izbie znaleźć można… fortepian. Jako kontrapunkt dla dzieła Gutkowskiego wybrałem Listy o muzyce Michała Kleofasa Ogińskiego (1826). Fortepianowi – bezsprzecznie najużyteczniejszemu ze wszystkich instrumentów – poświęcił Ogiński spory fragment utworu. Oba dzieła łączy przynależność do kręgu myśli późnego polskiego oświecenia, oba osnute są na kanwie retrospekcji. Wnioski z analizy porównawczej odniosę do obecnego stanu badań nad krajobrazem aksjologicznym wokół fortepianu na ziemiach polskich w pierwszej połowie XIX wieku.

Michał Bruliński – ukończył studia pianistyczne w klasie prof. Ewy Pobłockiej na UMFC oraz historię i Kolegium Artes Liberales na UW, gdzie obecnie pracuje nad doktoratem w ramach Środowiskowych Transdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich prowadzonych wspólnie przez Wydział „Artes Liberales” i Wydział Historyczny. Wszystkie prace dyplomowe obronił z wyróżnieniem. Jako pianista jest laureatem kilku ogólnopolskich konkursów pianistycznych i kameralnych; występował w wielu miejscach w Polsce oraz w kilku krajach Europy. Poza aktywnościami artystycznymi, zajmuje się badaniem społecznej historii muzyki oraz historii kultury XIX i XX wieku. Był stypendystą m.in. MKiDN oraz Rektorów UW i UMFC. Jego teksty publikowane były m. in. przez Instytut Pamięci Narodowej, Kwartalnik Filozoficzny Kronos, Kwartalnik Kulturalny Opcje, Ruch Muzyczny oraz przez Wydawnictwa UMFC. W latach 2012­–2014 był redaktorem naczelnym czasopisma krytyczno-artystycznego Rezonans. Od 2012 r. związany jest z Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina. Współpracował także z Orkiestrą Sinfonia Varsovia, prowadząc Letnie koncerty na Grochowskiej. Samodzielnie opracował i skatalogował w 2016 r. zbiór muzyczny po Janie Weberze (ponad 3000 woluminów). Od 2017 r. pracuje jako wykładowca na Uniwersytecie Muzycznym, prowadzi także zajęcia na Wydziale „Artes Liberales” oraz na Wydziale Historycznym UW.