Trzy generacje zbąszyńskich „koźlarzy”. Rozmowy – Dr Agnieszka Drożdżewska, Prof. dr hab. Zbigniew J. Przerembski

Trzy generacje zbąszyńskich „koźlarzy”. Rozmowy – Dr Agnieszka Drożdżewska, Prof. dr hab. Zbigniew J. Przerembski

Rejestracja audio-wizualna poświęcona jest praktyce dudziarskiej w zachodniej Wielkopolsce – w Regionie Kozła, gdzie gra się na najwiekszych rodzajach instrumentów dudowych – „kozłach” (czarnym, weselnym i białym, ślubnym). Zagadnienie to zostało podjęte w rozmowach z przedstawicielami trzech generacji zbąszyńskich „koźlarzy”. Obejmuje zatem okres około siedemdziesięciu lat, od połowy XX wieku do naszych czasów. Omawiane 

Wyobrażenia instrumentów muzycznych w XVII- i XVIII-wiecznych sztambuchach ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu

Wyobrażenia instrumentów muzycznych w XVII- i XVIII-wiecznych sztambuchach ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu

Sztambuchy (od niem. Stammbuch), zwane inaczej m.in. alba amicorum (albumami przyjaźni) czy – w kulturze polskiej – imionnikami, to w omawianym okresie czyste karty wszyte w starodruki lub samodzielne kodeksy niewielkich rozmiarów, służące do kolekcjonowania wpisów autorytetów i wyróżniających się postaci, przyjaciół, często z kręgu gimnazjum czy uniwersytetu, a także członków rodziny. Często częścią takiego wpisu były ilustracje wykonywane 

Odlewnicy, kanony i … dudy. Próba rekonstrukcji instrumentarium i repertuaru wrocławskiego towarzystwa muzycznego „Schwägerei” (1781-1842)

Odlewnicy, kanony i … dudy. Próba rekonstrukcji instrumentarium i repertuaru wrocławskiego towarzystwa muzycznego „Schwägerei” (1781-1842)

Referat ma na celu ukazanie specyfiki instrumentarium w kontekście tradycji muzykowania cechowego czasów końca XVIII i I połowy XIX wieku na przykładzie działalności wrocławskiego towarzystwa muzycznego „Schwägerei”, założonego w 1781 roku z inicjatywy miejscowego ludwisarza Georga Benjamina Kriegera.  Pomimo, że dzieje tej formacji opisywano już w przyczynkach i artykułach (Ernst Scheyer, 1932 i Halina Okólska, 2017), a kolekcję rękopisów 

Instrumentarium dworskie przełomu XVIII i XIX wieku na przykładzie kolekcji po kapeli zamkowej w Oleśnicy (Oels) – Dr Agnieszka Drożdżewska

Instrumentarium dworskie przełomu XVIII i XIX wieku na przykładzie kolekcji po kapeli zamkowej w Oleśnicy (Oels) – Dr Agnieszka Drożdżewska

Referat podejmuje problematykę związaną z badaniami nad historią instrumentów muzycznych, widzianą z perspektywy ich wykorzystania w ośrodkach dworskich, ze szczególnym  uwzględnieniem specyfiki regionu Śląska. Odpowiedź na pytanie jakie instrumenty przechowywano i używano na zamku w Oleśnicy (niem. Oels) w połowie XVIII i na początku XIX w. zawiera zachowany inwentarz instrumentów oraz dokumenty archiwalne dotyczące dalszych losów tej kolekcji, dziś